ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ

Ταξιδεύεις

Ταξιδεύεις σε χειμωνιάτικα όνειρα

πάνω σε κάτι αγγέλους ,

που χαράσσουν τους ορίζοντες 

σαν λάμψεις.

Νιώθεις όλη την ζωή να περνά κοντά σου

για να την ζωγραφίσεις όπως θες, 

παίρνεις χρώματα για αγγέλους χρυσά

για μάγισσες μαύρα 

και για την ζωή πολλά χρώματα. 

Τα μπερδεύεις για να κάνεις έργα τέχνης 

μια ανάσα εδώ ένα χρώμα εκεί,

ένας ουρανός ψηλά, 

μια νύχτα που σιωπά 

και κάτι μοντέρνα στολίδια για σένα,

που αγγίζουν τις βροχές και τους δρόμους

στο Παρίσι και την νέα Υόρκη. 

Πετάς χωρίς φτερά

κι ακουμπάς κάτι ποτάμια 

και κάτι καταρράκτες 

και πάλι σύννεφα και πάλι δρόμους

και πάλι τέχνη τέχνη πρόσωπα

σκυθρωπά χαρούμενα.

Σ εποχές και χωρίς να το θες χωρίς να το ξές 

φτιάχνεις την ιστορία του κόσμου.

Ναι εσύ μέσα από αναλαμπές 

μέσα από ιδέες φωτεινές,

έχεις στα χέρια σου τον κόσμο 

αυτά που μένουν κοντά μας,

όταν εσύ θα φύγεις χαμογελώντας 

που μας γέλασες.

Όχι δεν ήταν ψεύτικη η φαντασία σου

ήταν το σήμερα στο αύριο

αυτό που θα μείνει κοντά μας

κοντά στους άλλους ...

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ