ΜΙΛΩ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ

Μιλώ με την μοναξιά

27/6/2017

Κάτι σκούρα απογεύματα 

του Ιούνη, 

μιλώ με την μοναξιά  

και  ψάχνω τις αλήθειες 

στη καρδιά. 

Βρίσκω τους σκοπούς

και τα ψέμματα

και χάνω τα πικρά 

τα απογεύματα. 

Σαν να τελειώνουν στην ζωή

δεν σε βλέπω από μακρυά   

δεν σ αγγίζω πουθενά, 

όσο η σκέψη  με κερνά.

Με θύμησες παλιές

και λάθη, 

με αγάπες κι ένα 

της μοναξιάς αγκάθι. 

Δεν μιλάω δεν γελάω 

μόνο βλέπω, 

κάτι σκούρες ευτυχίες 

να γερνούν  με σκοπούς

που μόνο θλίψη, μέσα μου 

γεννούν. 

Κάτι μέρες που κερδίζουν 

το παιχνίδι, 

που σιωπούν κι είναι της ψυχής

στολίδι, 

μ εκβιάζουν καθώς δίπλα μου

περνούν,

διώχνουν την ευτυχία 

κλαίνε και γελούν... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ