ΠΑΡΙΣΙ

Παρίσι

23/1/2017

Θάλασσες από σύννεφα 

σκεπάζουν τους ορίζοντες 

της γης 

κι είσαι εσύ το κέντρο. 

Σαν ένα άρωμα που περνά

στις γωνιές του δρόμου, 

η μέσα στα κρύα 

απέραντα τούνελ του μετρό

περιμένοντας την αγάπη 

στις στάσεις.

Είναι τα σύννεφα άραγε, 

αυτά που κάποτε θα μ αγκαλιάσουν 

καθώς θα παίζω 

στις γωνιές του ουρανού,  

μες σε χρυσά απογεύματα 

και τ σκούρα πρωινά 

πάνω από μαύρες και λευκές σκέψεις

 πάνω από εσάς που περπατάτε 

σε μια γη ερωτευμένη 

παραδομένη

στου ήλιου το φως.

Είναι η νύχτα, 

ίσως είναι η μέρα λίγο σκοτεινή 

μες σ ένα σούρουπο 

η μια χαραυγή,

Μα εγώ αλλου θα ξαποστάσω

μες σε χαμόγελα αγάπης

με λουλούδια και φιλία,

αυτά που θέλω να προφτάσω

στην πόλι του έρωτα, 

μ ένα άγγιγμα σου να γελάσω... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ