Θα με δεις να ξαποσταίνω
9/2/2017
Σε μια ταβέρνα
θα με δεις να ξαποσταίνω,
μέσ σε καπνό
που πιέζει το μυαλό,
σε μια καρέκλα
που εκάθισαν κι άλλοι
που στηρίζει όνειρα
που πόνεσαν
η χάρηκαν εδώ.
Ένα ποτό ίσα να με ζαλίσει
και να μετρώ,
πίκρες χαμόγελα
ευκαιρίες του χθες,
ίσως τα μάτια θα γελάσουν
μόνο για αυτές.
Κοίταγε εσύ που περνάς
έξω από την βιτρίνα
δεν είμαι εμπόρευμα
να πουληθώ.
Μόνο τους πόνους μου μετρώ
σ ένα κύμα,
καθώς καίει η σκέψη
αυτά που ήθελα, μα φταίω
γιατί τα έχασα όλα εγώ.
Σε μια ταβέρνα
θα με δεις να ξαποσταίνω,
μέσ σε καπνό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου