Ξέρεις με αγάπη
24/5/2017
Ξέρεις ότι γράφω
ξέρεις ότι ζεις με χαμόγελα
σαν κρυστάλλου αγγελικά
χάδια στα αυτιά.
Προχωράνε βαθιά κι ελπίζουν
να χαθούν μες στην καρδιά,
φόβου η λαχτάρας κρυστάλλινες
αγγελικές φωνές.
Σαν μια γλώσσα θεϊκή
φύγε μείνε,
σ αγαπώ σ αγαπώ.
Εσύ μου λες ότι ξενυχτάς
για εμένα,
με τα μάτια μες τα δάκρυα
με κοιτάς .
Δεν μπορεί η μπορεί
να μ αγαπάς
μα εγώ ξέρεις έχω όνειρα
χαμένα
μια ζωή είμαι μόνο μια κραυγή
για εσένα.
Όλα κόβουν την φυγή,
στην μια σκέψη την μοναδική
κάπου εκεί χαμηλά,
σε πεζοδρόμια σιωπηλά
θέλω να καθίσω ,εκεί κοντά
σε ένα σκαλοπάτι
όπως είπε ένας σοφός,
ένας άνθρωπος λαϊκός
αν ραγίσω ,
η αν κοπώ ,
ίσως με αγκαλιάσει η αγάπη
ξέρεις,
ίσως τότε να μην ζω
δεν μπορώ τι να πω,
πόσα λόγια να σου πω,
να σ αγγίξω την καρδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου