Γυρίζω
4/8/2017
Γυρίζω τις ρίζες μου
να βρω μες τα νησιά
το κάστρο στην Μονεμβάσια
και στα πελάγη.
Θάλασσα μαύρη που απορείς
είμαστε οι σκλάβοι της εποχής,
ή ψυχές που ψάχνουν
χαμένες ελπίδες
να βρουν πατρίδες.
Είναι στην άκρη του θεού
κάτι παιδιά,
που έχουνε στο νου
να μην ξεχάσουν.
Αρχαία κάστρα μουσικές
πετάγματα αγγέλων
και φωνές ,την μικρά Ασία
ποτέ να μην ησυχάσουν.
Μπορεί και νάνε μια στιγμή
όταν κελαηδάει ένα πουλί,
η μες του Αυγούστου
την ζέστη τι μαγεία.
Εκεί που κρατούν οι μουσικές,
από νεράιδες και κρυφές
μεσημεριάτικες του τζίτζικα
νότες χορδές
μνήμες,
που τρυπούν την ησυχία.
Η Παναγιά μας φύλακας κρατά
την Πρίγκηπο και τ άλλα μέρη,
είμαστε εμείς πρόσφυγες,
σε άγνωστα χώματα φτωχοί
με μια μεγάλη όμως ψυχή
που αγκαλιάζει,
τα παράλια και τις κορφές
τα όνειρα τις εποχές,
πόθο και λατρεία μας μοιράζει...
Εκεί όταν ψάχνω,
γυρίζω τις ρίζες μου να βρω
της γης τι ευτυχία,
μες τα νησιά
το κάστρο στην Μονεμβάσια
και στην Μεσόγειο,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου