ΚΛΑΊΝΕ ΤΑ ΜΆΤΙΑ
3/8/2017
Οι αναμνήσεις τα ψέμματα
μας δένουν τα χέρια,
σε κάτι λιμάνια του χθες
το αύριο, όλο συμφορά.
Άγριες λεπίδες κρατάνε
σβηστά κεριά
άδειες ψυχές
με πίκρα στην καρδιά.
Στην Σπάρτη κλαίνε ακόμη για εσένα
και στην Αθήνα ψάχνουν τούς νεκρούς,
είναι η Ελλάδα μια φτηνή
πόρνη Κατίνα,
που σέρνει ένα φουστάνι
σκιασμένες ελπίδες
φλόγες
από φίλους και εχθρούς.
από φίλους και εχθρούς.
Κλαίνε οι άγγελοι κι άγιοι ακόμη
είναι οι εικόνες χαραγμένες στα μυαλά
κλαίνε τα μάτια ζωγραφίζουν την ελπίδα
κάτω στο χώμα με αίμα που κυλά.
Δίπλα σ άγιους που πεθαίνουν
την Αγία μέρα,
τα δάχτυλα σκορπούν
τα δάχτυλα σκορπούν
μην γράψουν για την κόλαση
την αλήθεια που ποθούν.
Είναι η Ελλάδα σκλαβωμένη
εκεί που ξενυχτάνε
οι βρώμικες ανάσες
το χρήμα να μοιραστούν.
Τι πόνος μας καίει
έρχεται από μακρυά.
Μοιράσατε σάρκες και κόκαλα Ελλήνων
μα μην μιλάτε για τα φτωχά παιδιά
σκυφτέ από ντροπή τα κεφάλια
πουλάτε μια Ελλάδα
που ακόμα πονά
μα καρτερικά σιωπά.
μα καρτερικά σιωπά.
Οι αναμνήσεις τα ψέματα
μας δένουν τα χέρια,
σε κάτι λιμάνια του χθες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου