ΑΔΙΚΙΑ

Αδικία

28/9/2017

Ξέρεις ότι αν φτάσεις στο νησί 

εκεί που ζούνε οι φτωχοί

οι απελπισμένοι,

εκεί που λένε στις ψυχές

εσείς που δεν είσαστε καλές

είσαστε εξοργισμένοι. 

Όταν η καρδιά σου θα χτυπά 

σ΄ ορίζοντες που μόνο κυλά

 η αδικία,  

όταν ξεπουλιούνται τα κορμιά 

σαν να μην έχουνε καρδιά  

ούτε ουσία.  

Να σας μιλήσω για δάκρυα 

για μάτια αθώα παιδικά

 και για τον τρόμο, 

να πάμε όλοι μας στη γη 

να μας φωνάξουν οι φτωχοί

 ξέρετε από πόνο.

 Δεν είναι μόνο τα κορμιά 

δεν είναι μόνο τα λεφτά 

και η συμπόνια, 

είναι η ελευθερία αυτή 

που κάνει τον άνθρωπο να αντέχει

 την καταφρόνια. 

Τι  κι αν ταξιδεύουμε μαζί

 δίπλα εμείς εσείς αυτοί 

και κάποιοι άλλοι, 

όλοι έχουμε σκεφτεί 

ότι είναι άδικη η ζωή

μια παραζάλη. 

Ένας νεκρός κι ένα παιδί

ένας γέρος,

μια μάνα που αιμορραγεί 

που ξεπουλά τα σωθικά της,

τόσο φθηνά όσο για  αυτά  

όταν χάνει τα λογικά της.

Εδώ στην έρημη

αυλή του κόσμου, 

είναι το ίδιο η αφορμή

είναι η κόλαση επί γης,

είναι ένα τέλος μαύρο 

φως μου. 

Είναι τα ψέματα φτηνά 

κι η υποκρισία, 

όταν σκοτώνεις δηλαδή

και λες  στον καθρέφτη

ότι η αφορμή,  

είναι ότι φταίει η αδικία... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΑΚΕΛΑΡΙΟΥ