Σ ΕΝΑ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Σ ένα λιμάνι του ουρανού

6/9/2017

Εχτές στροφές 

χρυσές  ανηφοριές, 

με σκόνη, ζεστές μέρες 

καλοκαιρινές 

κι εσύ μόνη. 

Μπορείς να κανείς βουτιές 

μέσα στις ζέστη, 

όταν ο αέρας δεν φυσά 

μόνη σ αφήνει  και γλιστρά, 

πάνω στο κορμί σου

ηδονικά. 

Αυτή η κάψα 

στις αυγουστιάτικες  στιγμές,

που σαν καυτές 

ανάσες ηδονικές, 

σ ακουμπάνε 

σε καίνε  σε μεθάνε.

Μέσα σ ένα αόρατο 

πρόστυχο ρούχο, 

πάθους καλοκαιρινό. 

Κοιτάς ψηλά και προσπαθείς

να αγγίξεις τα σύννεφα, 

τραβάς κλωστές 

και δένεις τα όνειρα

ένα σε κάθε σύννεφο 

και τα φυλάς, 

μέσα στις σκέψεις 

μια πεταλούδας και τραγουδάς.  

Ερωτικές σκιές 

πολλές ακριβές 

κι αγγίγματα εδώ εχθές, 

πετάς εκεί ανάμεσα

ψηλά σ ένα λιμάνι ουρανού, 

που έχει για βάρκες τα σύννεφα 

που πάνε τα όνειρα βόλτες

στις παραλίες του παραδείσου.  

Εχτές στροφές 

χρυσές  ανηφοριές 

με σκόνη, ζεστές μέρες 

καλοκαιρινές 

κι εσύ μόνη... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ