Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Ο ΚΑΘΡΈΦΤΗΣ

19/5/2017

Όσους καθρέφτες κι αν σπάσεις  

δεν θα με βρεις, 

εκεί ανάμεσα στις χαραμάδες

 και τα σκόρπια κρύσταλλα 

να κλαίω, 

Εκεί στα κομάτια της ζωής

δεν θα σου λέω λόγια αγάπης

μα σιωπής, 

κρυμμένος ίσως στις σκιές

μια στιγμής, 

ή σε μιας βροχής τις στάλες,

Όμως εσύ δεν θα με δεις 

μπορεί, κι ας είμαι πίσω 

από δυο δάκρυα σκιά αόρατη

 φωτιά που καίει,

 μια τόσο δα μικρή καρδιά,

 μα και ψυχή που όλο  ψέμματα 

ότι χαμογελά, να λέει.  

Μπορεί και να μαι μέσα σου

να βλέπεις ψέμματα πολλά,

δεν ξέρεις ότι τα κρυφά 

χαμόγελα  ποθούν ,

να μην με βλέπουν. 

Χωρίς να ξέρεις 

ότι εγώ είμαι στο αίμα σου και ζω,

 με λίγο απο την ανάσα σου

 εκεί και παίζω ένα κρυφτό ζωής,

 για να μπορώ πολύ να σ αγαπώ 

κι ας υποφέρω.

Όσο κι αν κρύβεσαι θυμήσου 

ότι μπορείς,

αν τι να  σπάσεις τους καθρέπτες 

της μορφής  σου, 

μπορείς απλά κοντά σου  

να με βρεις,

απλά  άγγιξε το όμορφο 

κορμί σου... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ 
ΦΩΤΟ ΛΟΡΝΑ