ΔΑΚΡΥΑ

Δάκρυα

1/9/2017

Όταν δυο δάκρυα 

μ αγγίζουν και πονώ,

κι αν  σε πιστεύω 

δεν αντέχω να με καίνε.  

Είναι τα όνειρα

που κερδίζει η καρδιά, 

όταν τα μάτια υποφέρουνε 

και κλαίνε. 

Όταν μπορείς 

να ζωγραφίζεις μια στιγμή, 

είτε με χρώματα 

με λόγια, η  μ αισθήσεις. 

Τότε η ψυχή σου

είναι τόσο ζωντανή, 

ας την αληθινή ζωή

για εσένα αλήθεια 

είναι οι παραισθήσεις. 

Μικρές νυφάδες 

η κοσμήματα ακριβά, 

του νου έχει μέσα η πνοή σου,

άσε τα όνειρα

για άλλους να ναι σκοτεινά,

για εσένα λάμπουν 

σ οδηγούν τα δάκρυα 

και η καρδιά, που τρέχουν 

στη μορφή  σου... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ 
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ 

ΚΑΙΓΟΜΑΙ

Καίγομαι

30/8/2017

Καίγομαι κοντά 

στις σκέψεις σου μόνος, 

χαϊδεύεις το κορμί που λαχταρώ  

σε μια παραλία με κοιτάζεις,

μ ακουμπάς  με την σκέψη

μ ένα βλέμμα σοβαρό, 

μιλά μου λες σε θέλω 

εδώ κοντά μου,

έτσι απλά με στο μυαλό 

μες την καρδιά μου.

Μιλά μου λες κι άγγιξε με

δως μου ορμή,

με μια λέξη που θα πει 

μεγάλα τίποτε, 

μόνο ερωτικά να ταξιδέψει 

πάνω στο δικό μου το κορμί,

θάλασσα αλμυρά μόνο να βρει

να μας παιδέψει. 

Μιλά μου μόνο τόσο απλά 

κοιτά με πίσω από αυτήν 

την σοβαρή μάτια 

είναι ο πόθος, 

είναι του πάθους το κλειδί 

μιλά μου,

άνοιξε κι εσύ την ίδια σκέψη.

Μίλα μου κι άσε την ψυχή

να μας πλανέψει... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ 
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΓΙΟΥΛΗ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

ΛΕΝΕ

Λένε

29/8/2017

Οι άνθρωποι,

 δεν χρωστάνε 

πουθενά λένε? 

Ο θεός χρωστάει 

λένε, σ όλους 

τους ανθρώπους...

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΦΙΛΙ

ΦΙΛΙ

28/8/2017

Θες ένα φιλί Στα μάτια

για να ξεδιψάσεις,

από ένα στίχο 

που ίσως, 

δεν θες να χάσεις. 

Μια στροφή που θα λέει 

για την ομορφιά σου, 

η ένα ποίημα 

που θα τραγουδά 

τον έρωτα σου.

Χόρεψε τελειώνει 

ένα καλοκαίρι, 

θα χαθείς σ ένα χειμώνα

που θα  ξέρει,  

ότι κέρδισες  πολλές 

ματιές έρωτα 

μα θα σε μόνη. 

Μες τα μάτια σου

χορεύουν

για το κορμί σου

 άλλες σκέψεις,

σ ένα όμορφο του νου

άδειο σαλόνι. 

Τόσο ανήμπορο κορμί 

θέλω να σ αγκαλιάζω,

σ έναν έρωτα τρελό 

τις ευαισθησίες σου 

να θυσιάζω, 

την απίστευτη ομορφιά σου

δεν αντέχω,  

δεν ξέρω αν ποτέ 

κοντά μου θα σ έχω.

Θες ένα φιλί στα μάτια 

για να ξεδιψάσεις,

από ένα στίχο 

που ίσως,

δεν θες να χάσεις... 

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΦΩΤΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

Αυγουστιάτικες αισθήσεις

27/8/2017

Σαν ένα πιάτο καλομαγειρεμένα γεμιστά, 

είναι κι αυτό το καλοκαίρι που περνά 

και οι ευωδιές των γιασεμιών, 

βγαίνουν βόλτα μαζί με νόστιμα φαγητά  

αυγουστιάτικες αισθήσεις.

Οι αναμνήσεις 

παίζουν στα μάτια των παιδιών

εκεί στις παραλίες

όταν βουτούν στις θάλασσες

για της δροσιάς τις ευκαιρίες. 

Μικρές μεγάλες ξέγνοιαστες διακοπές 

όταν η σκέψη αδειάζει 

και λέμε λόγια για αφορμές,

απλή κουβέντα για λέξεις ζεστές 

τίποτε να μην λένε.

Μόνο ν αγκαλιάσουν την ψυχή 

να την δροσίζουν κι ότι βγει,

ένα κρυφτό που παίζει η ζωή 

το καλοκαίρι. 

Εκεί στις βόλτες που ξυπνούν 

τα απογεύματα να δουν, 

το κάτι άλλο ένα παιχνίδη ερωτικό, 

η ένα κρυφτό ίσως παιδικό 

και μερικούς από της θάλασσας την άκρη

να κολυμπούν κοντά στο σούρουπο, 

για κάτι μεγάλο. 

Εκεί κοντά σε μια ταβέρνα τα γεμιστά 

οι μελιτζάνες στο μουσακά, 

κάτι ψαράκια τηγανητά μύδια 

και καλαμάρια. 

Σκορπούν στις σκέψεις της ζωής 

τις στιγμής τις αναμνήσεις, 

καθώς τ όνειρα ακουμπούν πάνω στο κόσμο 

στα τραπεζάκια που σερβίρουν λιχουδιές, 

νόστιμες καλοκαιρινές περιποιήσεις. 

Εικόνες χωρίς σύνορα για το χθες, 

ανάβεις από την ζέστη του καλοκαιριού 

το αύριο του κόσμου αυτού  

κι όλο κουράγιο μπερδεύεις τις αισθήσεις. 

Αν ένα πιάτο γεμιστά ευωδιάζει πιο όμορφα 

από αυτά τα ανθισμένα γιασεμιά, 

που μας ταξιδεύουν σε καλοκαιρινές φτωχές

και πλούσιες παραισθήσεις... 

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΜΑΝΗ

Μάνη 

25/8/2017

Νιώσε  με, 

στον Οίτυλο εκεί ψηλά

στην Σπηλαιώτισα την Παναγιά,

η πέτρα σπάει τις αχτίδες

ενός ήλιου φονιά

έλα χάιδεψε με

στην ποιο ζεστή μου

αγκαλιά, 

βρες την ψυχή μου που πονά.  

Τρέξε στ όνειρα, 

από φονιάδες μακρυά 

δώσε στα πάθη μου φωτιά. 

Βγες στο Αιγαίο πάλεψε 

μες σε πελάγη και στοές, 

μέσα σε λίμνες μαγικές.

Τώρα οι καρδιές χορεύουν 

σε μοναστήρια και σπηλιές,

ήχους μοναχικούς μην κλαις.

Μόνο πάλεψε, 

σαν τους Μανιάτες οπλαρχηγούς 

σαν τους πειρατές της Μάνης

τους φοβερούς.

Τώρα έκλεισε, 

ένας κύκλος που περνά 

μαζί μ ένα περιστέρι 

έλα κι εσύ κοντά,  

εκεί στης πόλης τους ρυθμούς, 

μες του Βοσπόρου τους παλμούς. 

Χαμογέλασε σου έδωσε όλα η ζωή 

είδες την  μία αλήθεια μοναχή 

κι έχεις πάλι αγκαλιά, 

την αγάπη σου και μια εκκλησιά. 

Νιώσε με, 

στον Οίτυλο εκεί ψηλά 

στην Σπηλαιώτισα την Παναγιά,

η πέτρα σπάει τις αχτίδες

ενός ήλιου φονιά... 

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΣΟΥ

ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΣΟΥ 

23/8/2017

ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΣΟΥ 

ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ

ΤΩΝ ΠΟΝΕΜΕΝΩΝ 

ΨΥΧΩΝ

Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΟΥ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΣΟΥ 

ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ 

ΤΟΝ ΕΟΡΤΩΝ

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ 

ΕΥΓΝΩΜΟΝΩΝ

Σ Σπηλιώτης

ΚΑΡΑΒΙΑ ΧΑΡΤΙΝΑ

Καράβια χάρτινα

19/8/2017 

Καράβια χάρτινα 

τα λόγια,

τα όνειρα φτωχές  

στιγμές  

που αρμενίζουν 

μοναχές.

Χάρτινες βάρκες

οι φωτιές,

που καίνε τις ελπίδες

στις καρδιές ...

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΓΥΡΙΖΩ

Γυρίζω

4/8/2017

Γυρίζω τις ρίζες μου

να βρω μες τα νησιά 

το κάστρο στην Μονεμβάσια

και στα πελάγη. 

Θάλασσα μαύρη που απορείς 

είμαστε οι σκλάβοι της εποχής,  

ή ψυχές που ψάχνουν

χαμένες ελπίδες 

να βρουν πατρίδες.

Είναι στην άκρη του θεού

κάτι παιδιά,

που έχουνε στο νου 

να μην ξεχάσουν.  

Αρχαία κάστρα μουσικές

πετάγματα αγγέλων 

και φωνές ,την μικρά Ασία 

ποτέ να μην ησυχάσουν.

Μπορεί και νάνε μια στιγμή

όταν κελαηδάει ένα πουλί, 

η μες του Αυγούστου

την ζέστη τι μαγεία. 

Εκεί που κρατούν οι μουσικές, 

από νεράιδες και κρυφές

 μεσημεριάτικες του τζίτζικα

νότες  χορδές

μνήμες, 

που τρυπούν την ησυχία.

Η Παναγιά μας φύλακας κρατά 

την Πρίγκηπο και τ άλλα μέρη, 

είμαστε εμείς πρόσφυγες,

σε άγνωστα  χώματα φτωχοί 

με μια μεγάλη όμως ψυχή 

που αγκαλιάζει, 

τα παράλια και τις κορφές

τα όνειρα τις εποχές, 

πόθο και λατρεία μας μοιράζει...

Εκεί όταν ψάχνω,

γυρίζω τις ρίζες μου να βρω 

της γης τι ευτυχία, 

μες τα νησιά 

το κάστρο στην Μονεμβάσια

και στην Μεσόγειο, 

κάθε αρχαία παραλία...
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΓΙΩΤΑ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ

ΚΛΑΙΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

ΚΛΑΊΝΕ ΤΑ ΜΆΤΙΑ

3/8/2017

Οι αναμνήσεις τα ψέμματα 

μας δένουν τα χέρια, 

σε κάτι λιμάνια του χθες 

το αύριο, όλο συμφορά. 

Άγριες λεπίδες κρατάνε 

σβηστά  κεριά

άδειες ψυχές 

με πίκρα στην καρδιά. 

Στην Σπάρτη κλαίνε ακόμη για εσένα

και στην Αθήνα ψάχνουν τούς νεκρούς, 

είναι η Ελλάδα μια φτηνή 

πόρνη Κατίνα,

που σέρνει ένα φουστάνι

σκιασμένες ελπίδες

φλόγες 
από φίλους και εχθρούς.

Κλαίνε οι άγγελοι κι άγιοι ακόμη

είναι οι εικόνες χαραγμένες  στα μυαλά 

κλαίνε τα μάτια ζωγραφίζουν την ελπίδα

κάτω στο χώμα με αίμα που κυλά. 

Δίπλα σ άγιους που πεθαίνουν 

την Αγία μέρα, 
τα δάχτυλα σκορπούν 

μην γράψουν για την κόλαση 

την αλήθεια που ποθούν.

Είναι η Ελλάδα σκλαβωμένη

 εκεί που ξενυχτάνε 

οι βρώμικες ανάσες 

το χρήμα να μοιραστούν. 

Τι πόνος μας καίει  

έρχεται από μακρυά. 

Μοιράσατε σάρκες και κόκαλα Ελλήνων 

μα μην μιλάτε για τα φτωχά παιδιά 

σκυφτέ από ντροπή τα κεφάλια 

πουλάτε  μια Ελλάδα

 που  ακόμα πονά
 μα καρτερικά  σιωπά. 

Οι αναμνήσεις  τα ψέματα

μας δένουν τα χέρια, 

σε κάτι λιμάνια του χθες 

το αύριο, όλο συμφορά... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ 
ΦΩΤΟ ΜΑΡΙΑ