Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

 ΤΟ ΔΆΚΡΥ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙ΄ΑΣ
1/2/2017


Όταν μπορείς να χαμογελάς τον χειμώνα
είναι υπέροχο.
Όταν χαμογελάς την άνοιξη με τον εαυτό σου
  δυνατό.
Όταν χαμογελάς στους άλλους το καλοκαίρι
φωτισμένο.
Όταν αφήνεσαι στο χαμόγελο της ζωής το φθινόπωρο
φιλοσοφημένο.
Όταν χαμογελάς από πίκρα
αποτυχημένο.
Μερικές φορές όμως, όταν κλαις από ευτυχία
ολοκληρωμένο.
Σαν το δάκρυ της καρδιάς
που χαμογελά...

ΠΟΊΗΣΗ ΣΩΤΉΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΈΡΓΟ ΛΕΟΝΆΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΊΝΤΣΙ -ΛΟΎΒΡΟ

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

ΑΠΌ ΤΗΝ ΔΎΣΗ ΩΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΉ

ΑΠΌ ΤΗΝ ΔΎΣΗ ΩΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΉ
31/1/2017

Στις αυλές της γειτονιάς μου 
στην Ευρώπη η καρδιά μου, 
μα και λίγο στην Ανατολή.
Σμίξανε τα σωθικά μου 
από εκεί που η μεριά μου 
αναπνέει  με την καρδιά μου 
με του Βοσπόρου ένα φιλί.
Πότε πετάει στο Θησείο, 
στο εύχαρις και στο μουσείο 
στην αρχαία Ακρόπολη 
το μνημείο μια ζωής,
που κοιτάζει την πιάτσα Ισπανία
 και την Ρώμη που είναι η λάγνα,
  ω τι μάταια σχέδια πλάνα,
 με τους αγγέλους στην Φοντάνα
 και το Κολοσσαίο  που κοιμάται
 με τα αρχαία και τα νέα 
στου Βατικανού τα ωραία,
 που μιλάνε για το Παρίσι 
 και το Λούβρο που φυλάει 
τα μίση, 
τις παλιές τις κατακτήσεις
 τις απίστευτες αναμνήσεις  
τι εποχές...
 Όλα αυτά στην
γειτονιά μου η Αγία Σοφία 
 ο Άγιος Πέτρος 
και η Παναγία των Παρισίων
 είναι ένα μεγάλο 
της γης πολιτισμού μουσείο. 
Με μια Ακρόπολη στο κέντρο
 που  μας έχει όλους αγκαλιά 
στην απόμερη μου γειτονιά.
Στης Μονμάρτης τα σοκάκια 
και στης πλάκας τα στενάκια  
αναπνέω τις στιγμές 
της ρωμαϊκής ψυχής,
 που έμεινε εκεί στης πόλης
 τα ατελείωτα τα κάστρα, 
με τους βυζαντινούς ρυθμούς 
που ακόμη μας φυλάνε 
από φίλους και εχθρούς.
 Στις αυλές της γειτονιάς μου 
στην Ευρώπη η καρδιά μου
 μα και λίγο στην Ανατολή, 
σμίξανε τα σωθικά μου 
από εκεί που η μεριά μου 
αναπνέει  με την καρδιά μου
με του Βοσπόρου ένα φιλί, 
από την Δύση ως την Ανατολή...
Στην δική μου την αυλή.
ΠΟΙΗΣΗ  ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Ο ΚΟΣΜΟΣ

Ο ΚΌΣΜΟΣ
27/1/2017

Η ευγένεια της ψυχής 
ορίζει τον κόσμο
σε μια μεγάλη γειτονιά
αγάπης ,
σ αυτόν τον κόσμο 
ξεχωρίζεις...

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ



Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
26/1/2017

Κάτι ήσυχα απογεύματα 
σε σκέφτομαι, 
πίσω από τα σύννεφα 
όταν μ αφήνουν  η ώρες
της μέρας να ησυχάσω 
κι οι επιλογές της ζωής 
να ξεδιψάσω. 
Οι σκέψεις,
όλες μαζί χοροπηδάνε 
κι εγώ ξεχωρίζω τις παλιές
και τις νέες
στιγμές ευτυχίας, 
εκεί  κοντά  πολλές φορές
και μαθαίνω μαθήματα 
λύπης κι ευτυχίας.
Κάτι σκόρπιες στάλες βροχής 
με ξυπνάνε, 
στα δειλά απογεύματα σιωπής
που σε θυμάμαι...

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΦΩΤΟ ΜΑΡΙΤΙΝΑ

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

Ο ΡΥΘΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Ο ρυθμός της αγάπης
25/1/2017

Ο ρυθμός μέσα μου 
αγγίζει το κορμί σου,
σε κάτι σκόρπια όνειρα
σε κάτι σκόρπια σύννεφα
κι εγώ περνάω 
πάνω σου σαν αέρας
να σ ακουμπώ ,
να σε φιλώ 
ερωτευμένος.
Μόνο τα μάτια σου,
μόνο τα δυο σου μάτια
θα με διαβάσουν  
σε μια γωνία,
μ ένα καφέ να γλυκαίνει
τις πίκρες αναμνήσεις.
Εκεί που θ ακουμπήσει
πάνω σου η ζωή, 
εκεί που θα πάρω
τα μάτια σου 
σ ένα περίπατο,
σε δρομάκια που γλιστρούν
από τον βροχή,  
που στάζει στις καρδιές 
που κρυώνει τις ψυχές.
Εκεί θα απλώσουμε τα χέρια
σε μια αγκαλιά ζωής
κι ο έρωτας θα ξεφυλλίσει 
ένα άδειο τετράδιο αγάπης, 
καθώς θα ζεσταίνω 
τα χέρια σου πίσω από το τραπέζι, 
ακουμπώντας τυχαία 
το κορμί
που τόσο ποθώ... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΦΩΤΟ ΕΛΠΙΔΑ


ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ

Σε λατρεύω 
Θα μου δώσεις γη 
απ το κορμί σου
και νερό απ την πηγή σου
όταν σε κρατώ .
Μέσα στα χέρια, 
όταν για σενα μεθώ ,
όταν τ άστρα αγαπάω 
και το θεϊκό λαιμό φιλώ.
Το μεθυστικό φιλί σου 
είναι η δύναμη 
που στα χείλη 
σαν δηλητήριο ρουφώ. 
Σε φιλώ 
και σε σκοτώνω ,
με δηλητήριο πληρώνω 
ίδιο μ αυτό .
Που πίνω εγώ 
απ το κορμί σου, 
πίνοντας την δύναμη σου 
πόσο σ αγαπώ.
Σαν θέα μου 
σε λατρεύω,
γη απ το κορμί σου γυρεύω
και νερό.
Να σε πιω να ξεδιψάσω
το δηλητήριο να ξεχάσω,
να σε κοιτώ να σε λατρεύω
θεα μου σ αγαπώ.
Όταν δίπλα σου πετώ 
στις ζωής μας το ταξίδι 
είτε είναι στην γη  
είτε στον ουρανό!!!

ΠΟΙΗΤΗΣ Σωτήρης Σπηλιώτης
ΦΩΤΟ ΕΛΠΙΔΑ


Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

ΠΑΡΙΣΙ

Παρίσι
23/1/2017

Θάλασσες από σύννεφα 
σκεπάζουν τους ορίζοντες 
της γης 
κι είσαι εσύ το κέντρο. 
Σαν ένα άρωμα που περνά
στις γωνιές του δρόμου, 
η μέσα στα κρύα 
απέραντα τούνελ του μετρό
περιμένοντας την αγάπη 
στις στάσεις.
Είναι τα σύννεφα άραγε, 
αυτά που κάποτε θα μ αγκαλιάσουν 
καθώς θα παίζω 
στις γωνιές του ουρανού,  
μες σε χρυσά απογεύματα 
και τ σκούρα πρωινά 
πάνω από μαύρες και λευκές σκέψεις
 πάνω από εσάς που περπατάτε 
σε μια γη ερωτευμένη 
παραδομένη
στου ήλιου το φως.
Είναι η νύχτα, 
ίσως είναι η μέρα λίγο σκοτεινή 
μες σ ένα σούρουπο 
η μια χαραυγή,
Μα εγώ αλλου θα ξαποστάσω
μες σε χαμόγελα αγάπης
με λουλούδια και φιλία,
αυτά που θέλω να προφτάσω
στην πόλι του έρωτα, 
μ ένα άγγιγμα σου να γελάσω... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Επιστροφή 
22/1/2017

Πέρασα μέσα από τα όνειρα, 
κοντά από τα σύννεφα  κι γνώρισα 
τις κορυφογραμμές του ορίζοντα, 
δίπλα στην φαντασία.
Είδα  πολιτισμούς  
που οι ρίζες τους δένουν 
με τις δικές μας ρίζες
κι ας είναι κλαδάκια που φύτρωσαν 
πάνω στον δικό μας κορμό. 
Απλά είχαν σκέψεις και πάθος 
για το μέλλον 
και να με πάλι εδώ. 
Κοντά στα ίδια τα καθημερινά
τα αγχωτικά, 
επιστροφή  ναι επιστροφή, 
σ αυτά που για κάποιους είναι πιο μικρά
γιατί έτσι τα θέλουν, 
γιατί έτσι μπορούν γιατί τόσο μπορούν.
Επιστροφή λοιπόν από ένα όνειρο 
σε μια πραγματικότητα 
που εμείς μπορούμε 
να την κάνουμε σκληρή, η υπέροχη. 
Επιστροφή στα ίδια μα τόσο διαφορετικά 
γιατί εγώ ξέρω  μετά από μια μεγάλη βόλτα
στις γειτονιές του κόσμου, 
ξέρω ότι αν θέλαμε μπορούμε 
να είμαστε καλύτεροι.
Εμείς οι πολλοί θέλουμε 
και μπορούμε, 
μα οι επιλογές μας 
μας κάνουν να έχουμε πάντα λάθος.
Επιστροφή λοιπόν στις αλήθειες,
επιστροφή  από τις γειτονιές του κόσμου
στην δικιά μου γειτονιά 
στην δική μου αυλή του μυαλού, 
που πιστέψτε με είναι τόσο μεγάλη. 
Μπορείτε να την κάνετε κι εσείς
την δική σας ακόμη μεγαλύτερη,
επιστρέψτε λοιπόν στο μέλλον της σκέψης 
και μην εμπιστεύεστε τους ψεύτες του τώρα.
Είμαστε καλύτεροι 
αρκεί 
να κάνουμε την δική μας επιστροφή 
στις ρίζες μας, 
για να δούμε ότι το μέλλον ανήκει σ όλους.
Όχι στους μίζερους και στους ανάξιους.
Επιστροφή λοιπόν στις αλήθειες
στις αξίες και στην αξιοπρέπεια, 
για να κατακτήσουμε τον κόσμο
το λίγο δεν μας αρκεί...
ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ 
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΟΥΒΡΟΥ

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

ΟΙ ΧΙΟΝΟΝΙΦΑΔΕΣ Η ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Οι χιονονιφάδες η καρδιά και το Παρίσι
16/1/2017

Μου λες για ένα ταξίδι, 
που θα κάνω στο Παρίσι,
σ ένα κόσμο που γυρνά
μέσα σε  θέλω και φωτιά 
κι εσύ παίρνεις μαζί σου
μόνο εκείνο το κορίτσι,  
από την πόλη 
από την μικρά Ασία, 
να σου κάνει συντροφιά. 
Θα απλώσω στον ορίζοντα
λευκές  αγάπες,
για να κανείς βήματα 
πάνω στα σύννεφα
σε χιονιού ανάσες,
αγαπημένη μου σταλιά.
Σαν χιονονιφάδα 
στα δάχτυλα σου 
θα ακουμπώ,  
που πάντα είναι κρύα 
για να μην λιώσουν
την καρδιά  
που σ αγαπά,
της ζωής μου μικρή 
λατρεμένη ομορφιά.
Μου λες για ένα ταξίδι, 
που θα κάνω στο Παρίσι,
σ ένα κόσμο που γυρνά
μέσα σε  θέλω και φωτιά... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΦΩΤΟ ΡΙΑ 

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017

ΟΙ ΛΕΙΨΟΙ ΚΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Οι λειψοί κι οι παραπάνω
15/1/2017

Νομίζω ότι αυτός 
ο κόσμος, 
σ αυτήν την γη,
δεν κάνει συμφωνίες
ψυχής 
με τους θεούς..
Ότι μας προσφέρεται 
με χαμόγελο
το παίρνουμε, 
αυτό που ζητάμε όμως
είναι ακριβό 
η μη διαθέσιμο.
Είμαστε τυφλοί 
στην πίκρα...
Στο ζύγι φταίνε όλοι,
και οι λειψοί 
και οι παραπάνω 
μας γελάνε,
Θεωρό ότι μάλλον 
μας γελάει κι ο Θεός... 
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΑΚΗ

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΗΜΑΔΙΑ

Τα τελευταία σημάδια 
14/1/2017

Κάποια τελευταία σημάδια 
του κορμιού, 
έμειναν μου είπες χτες 
όλα τα άλλα της ψυχής 
οι καρβουνιές 
και τα σύννεφα, χάθηκαν 
μέσα στα λόγια 
από άσημους ποιητές. 
Έτσι  ν αφήσω  τα μοιρολόγια
αν με θες η δεν με θες,
και να κοιτάξω να αλλάξω
τα ρολόγια 
και τις άσχημες στιγμές.  
Με είδες είπες 
κι ένα δάκρυ κύλησε 
από τα μάτια, 
ψιθυρίζοντας είσαι ψεύτης
ότι κι αν λες, 
την αγαπάς κι δεν μπορείς
τον χρόνο που έζησες
να απ αρνηθείς, 
την ονειρεύεσαι γλυκά 
κι πρόστυχα καμιά φορά, 
δεν μπορείς
ν απ αρνηθείς, 
τα δάκρυα ούτε την χαρά
που αγκαλιάζατε μαζί 
κάθε φορά...  
Πόσο μ ενοχλούν τα δάκρυα 
όταν είναι αληθινά 
και με μιλούν, η και μισούν
καμιά φορά ,
σκέφτηκα σηκώνοντας το χέρι 
να στεγνώσω τα μάτια, 
τα πληγωμένα απ τα τελευταία 
σημάδια, 
που διχάζανε τον νου...
ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΦΩΤΟ ΕΥΑ

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

ΔΕΝ ΘΑ ΛΈΩ

ΔΕΝ ΘΑ ΛΈΩ 
9/1/2017

Δεν θα λέω 
αυτά που αισθάνομαι
για εσένα,
κι αν μ απαρνηθείς 
εκεί, 
μες του σκοταδιού 
τις άπονες στιγμές,
 θα κλαίω. 
Μπορεί χωρίς ψυχή 
να λες ότι πονάω, 
και τίποτε δεν λέω. 
Ούτε για τα μάτια σου
 ούτε για τα χάδια σου, 
ούτε  γι αυτά 
που έχασα κοντά σου. 
Μόνο τα βράδια 
αν μπορώ
να σκέυτομαι,
τα άπονα φιλία σου. 
Κάτι σκέψεις λιγοστές
που ήταν ξεχασμένες,  
τώρα αυτές μου ζητούν
να μην είναι πονεμένες.
Τίποτε δεν θα λέω
κι ας με βλέπουν, 
όταν κλαίω...
ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΦΩΤΟ ΑΡΙΑΝΝΑ

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017

Ο ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ 2016-2017




Ο μεσαίωνας του φασισμού 2016-2017

Μόνο όταν καταλάβουν οι διάφοροι ηγετίσκοι 
οι δήθεν δημοκρατικά εκλεγμένοι, 
λέγοντας τα χίλια μύρια ψέμματα που δεν τα τηρούν ποτέ ,
ότι η εξουσία δεν είναι επάγγελμα μα είναι προσφορά
και λειτούργημα στην ανθρωπότητα. 
Μόνο όταν φύγουν οι διάφορες λέρες από την πολιτική
που κοιτάζουν να εκμεταλλευτούν την εξουσία για την εξουσία,
τότε μπορεί ν αλλάξουν οι θέσεις στην ανθρωπότητα
και ο άνθρωπος γίνει το επίκεντρο του πολιτισμένου κόσμου.
Οι επόμενες δημοκρατίες πρέπει να ετοιμάζουν και να εκπαιδεύουν
κυβερνήτες που να έχουν τις δυνατότητες 
και να μπορούν να προσφέρουν, 
όχι τον κάθε αλητήριο ψεύτη σαλτιμπάγκο φασιστάκο
άνεργο περιθώριο, 
που ανάλογα με την ηλικία αποκτά και πολιτική συνείδηση. 
Αυτές οι δημοκρατικές διαδικασίες των ελαχίστων
που εξυπηρετούν συστήματα κεφάλαια και συμφέροντα 
πρέπει να εξαφανιστούν. 
Αυτοί οι κάλπικοι δημοκράτες της συμφοράς να γίνουν 
κακές αναμνήσεις στο μέλλον ,
με ισότιμη διακυβέρνηση πολιτικής και δικαστικής εξουσίας
και φυσικά δεν μιλάω για την δικαστική και νομική κάλυψη
της εποχής μας άλλο ανέκδοτο ... 
Δυστυχώς ο μεσαίωνας του πολιτισμού επικρατεί
στον εικοστό πρώτο αιώνα με φασιστοειδείς ηγετίσκους
χωρίς καμία ευαισθησία απέναντι στους λαούς, 
απέναντι στον άνθρωπο.
Οι κοινωνίες πρέπει να αλλάξουν επιτέλους,
πρέπει να εξαλείψουν αυτά τα υπολείμματα
των φασιστοειδών πολιτικών σαλτιμπάγκων,
που εξακολουθούν να σκοτώνουν ζωές και ψυχές ανθρώπων. 
Πολίτικοι ,
εκπαιδευμένοι από ανθρώπους εκπαιδευμένους 
και όχι κομματικές ιδεολογίες του παρελθόντος χωρίς καμία βάση. 
Οι πολιτικοί του μέλλοντος πρέπει να μιλάνε και να σκέφτονται
με επίκεντρο τον άνθρωπο μόνο, 
Τα εγκλήματα και ο φασισμός σε κράτη που κατέλαβαν
ανίκανοι άνθρωποι τις εξουσίες με εκβιασμούς και ψευτοδιλήμματα 
και δεν εξυπηρετούν τον άνθρωπο μα τον φασισμό
θα πρέπει να μπουν 
μέσα σε διαδικασίες που θα σταματήσουν να υπάρχουν.
Ο κόσμος όλος πρέπει να λειτουργεί για τον άνθρωπο 
η ισοπέδωση του ανθρώπινου είδους δεν θα φέρει
καλύτερες κοινωνίες μα τον τρόμο στην Ελευθερία του ατόμου. 
Τα όνειρα του φασισμού θα πρέπει,
να ανιχνευθούν να διαβαστούν και να ερμηνευτούν,
αποκλείοντας τέτοιες προοπτικές να καταστρέψουν
την ανθρωπότητα... 
Οι εγκληματίες Ειρήνης ,
οι εγκληματίες της δημοκρατίας των λαών 
είναι χειρότεροι από τους εγκληματίες πολέμου !!!


ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ 


ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ 31/12/2017 Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά αρχή καλός μας χρόνος, αρχόντισσα γυναίκα μου καλή χρονιά  ν...