ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ΣΤΙΣ ΓΩΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ

Περιμένεις εκεί 

στις γωνίες του μυαλού

8/10/2017

Περιμένεις εκεί 

στις γωνίες του μυαλού,

σαν παλιά κατοχική

σόμπα ξύλου η φουφού.

Ζεσταίνεις στο κουρνιαχτό 

μες σε σκόνη, η σ ένα φύσημα

από αγέρα ψυχρή, 

σίγουρα ερωτική

ένα έρωτα που αργεί 

να σου κάψει το μυαλό. 

Όλο λες μην κλαις

μην καις 

εγκέφαλο για εμέ, 

είμαι μια χαμένη υπόθεση 

ένα άστατο μυαλό,

ένα κορμί που εκλιπαρεί 

που δεν μπορεί πουθενά να δοθεί.

Δεν μου ανήκει αυτή η ζωή 

είμαι καλά κι αν δεν μπορώ 

ούτε και να εκφραστώ,

ας κατέβω τα σκαλιά 

ας μην ανήκω πια εδώ.

Δεν μπορώ να φανταστώ 

ένα φιλί η ένα ποτό,

να μου δροσίζει 

τα στεγνά τα χείλη μου η το μυαλό,

δεν μπορώ δεν θέλω να σου πω

πως απλά, σ αγαπώ... 

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΑΚΕΛΑΡΙΟΥ